کربلا یعنى چه؟

«کربلا» یکى از شهرهاى کشور عراق است. در مورد لغت «کربلا» و ریشه آن،بحث هاى مُفصّلى صورت گرفته است. طبق بعضى از نَقل ها، این نام از«کرب» و «اِل»ترکیب شده است. یعنى حرم الله، یا مقدّس الله، «کرب» درلغت سامى به معناى «قُرْب» = نزدیکى در عربى است. اگر «اِل» هم به معناى «اللّه»باشد، کربلا به معناى محلّىاست که نزد خدا، مُقَدّس و مُقَرَّب، یا «حَرَم خدا»است.

البته بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) ، ازکربلا با نام هاى دیگرى یادشده است: «مَشْهَدُالحسین»، «مَدینَةُ الحسین»،«مَوْضِعُ البَلاءُ»، «مَحَلُّالوَفاء».

وضعیت جغرافیایى کربلا

 کربلا در جنوب غربى رودفرات قرار دارد و فاصله اش تا بغداد 105 کیلومتراست. در زمان یکى از خلفا،مسلمان ها عراق را فتح کردند و ابتدا «کربلا» را مرکزسپاه قرار دادند، امابه علت هواى بد و نامناسب آن، کوفه، اردوگاه سپاه شد.

 بعد از آن که مسلمان ها، منطقه کربلا را خالى کردند در این زمین ها کسىزندگى نکرد ومتروک بود. تا آن که در سال 36 یا 37 هجرى، هنگامى که حضرت على (علیهالسلام) با لشکریانش به طرف صفِّین حرکت مى کرد، یک شب در زمین کربلا توقف کرد. درآن شب حضرت على (علیه السلام) به برخى از حوادث آینده اشاره فرمود و براى یاران آنحضرت روشن شد که این سرزمین در انتظار حادثه بسیارسختى است.

در اطراف کربلا، «قبیله بنى اسد» زندگى مى کردند، اما خودِ کربلا جاى زندگىکردن و ماندن نبود،تا آن که امام حسین (علیه السلام) با خاندان و اصحابش، در روزدوّم ماه محرّم وارد این سرزمین خشک و سوزان شدند.

وضعیت جغرافیایى کربلا، بعداز شهادت امام حسین (علیه السلام) تغییر کرد وکربلا به شهرى تاریخى تبدیل شد. از آن به بعد، کربلا موردتوجّه جهانیان ـ به خصوصشیعیان ـ قرار گرفت و کعبه آرزوها شد