حق پدر
حق پدرت را باید بدانی که او بن تو است و تو شاخه ی او هستی و بدانی که اگر او نبود تو نبودی پس هر زمان در خود چیزی دیدی که خوشت آمد بدانکه از پدرت داری و خدا را سپاسگزار و به همان اندازه شکر کن،
حق مادر
و اما حق مادرت این است که بدانی او تو را در درون خود برداشته که احدی، احدی را در آنجا راه ندهد، و از میوه ی دلش به تو خورانیده که احدی از آن به دیگری نخورانده و او است که تو را با گوشش و چشمش و دستش و پایش و مویش و سراپایش و همه ی اعضایش نگهداری کرده و به این فداکاری خرم و شاد و مواظب بوده و هر ناگواری و دردی را و گرانی و غمی را تحمل کرده تا دست قدرت او را از تو دفع نموده و تو را از او برآورده تو را به روی زمین آورده و باز هم خوش بوده است که تو سیر باشی و او گرسنه و تو جامه پوشی و او برهنه باشد، تو را سیراب کند و خود تشنه بماند و تو را در سایه بدارد و خود زیر آفتاب باشد و با سختی کشیدن، تو را به نعمت اندر سازد و با بی خوابی خود تو را به خواب کند، شکمش ظرف وجود تو بوده و دامنش آسایشگاه تو. جانش فدای تو و به خاطر و به حساب گرم و سرد روزگار را چشیده به این اندازه قدرش بدانی و این را نتوانی جز به یاری توفیق خدا.
نیکی به پدر و مادر
حضرت زهرا(س) فرمود:
خداوند متعال نیکی کردن به پدر و مادر را برای محفوظ ماندن از خشم خودش قرار داد.